استیل 420
(فولاد ضد زنگ ، استیل بگیر)
نام های دیگر:
استنلس استیل 420 با توجه به استانداردهای AMS 5506 و ASTM A176 آنالیز می شوند.
استنلس استیل گرید ۴۲۰ یک فولاد با کربن بالا با حداقل کروم و مقدار ۱۲٪ است. مانند هر فولاد ضد زنگ دیگر ، این گرید از طریق عملیات حرارتی میتواند سخت شود. در حالت آنیل، مقاومت در برابر خوردگی آلیاژ ۴۲۰، خاصیت مقاومت خوبی در برابر خوردگی را ایجاد می کند.
این گرید بیشترین سختی در بین سایر گریدهای استنلس استیل را داراست. ( به دلیل ۱۲٪ کروم) در ادامه این مطلب با انواع خواص استیل ۴۲۰ مانند ماشینکاری و … آشنا خواهید شد.
گریدهای استنلس استیل که مشابه فولاد زنگ نزن گرید ۴۲۰ است شامل فولادهای مارنزیتی، دارای وانادیوم ، گوگرد و مولیبدن در ترکیبات خود می باشند. گرید غیر استاندارد ۴۲۰C دارای کربن است که کمی بالاتر از گرید ۴۲۰ است.
از خواص استیل ۴۲۰ میتوان به نرمی و در عین حال سختی آن اشاره کرد. البته این گرید یکی از تیغههایی است که تیز کردن آن بسیار ساده میباشد. این آلیاژ به دلیل نرم شدن سریع و از بین رفتن مقاومت در برابر خوردگی آن، معمولاً در دماهای بالاتر از ۸۰۰ درجه فارنهایت (۴۲۷ درجه سانتیگراد) استفاده نمی شود.
برای حفظ سلامت و خصوصیات مثبت یک محصول از جنس استنلس استیل ۴۲۰ ، کاربران باید دستورالعمل های خاص نگهداری و مراقبت را رعایت کنند. در صورت عدم رعایت نکات نگهداری این گرید، ممکن است در برابر تغییر رنگ ، زنگ زدگی یا تأثیر مواد خورنده تسلیم شود.
کاربردهای رایج استیل 420 عبارتند از:
- بوشینگ، ابزارهای دندانپزشکی و جراحی
- قطعات پمپ
- اجزای شیرآلات و شفت
- ساخت ابزار و تیغه های برشی
- ساخت کارد و چنگال
- چرخ دنده
- صنعت خودرو
- تجهیزات هیدرولیک